شوکای زیبایم
جای دوری نرفته بودم
و تو در آشیانه نبودی
گشتم، گشتم و گشتم
گریستم، گریستم و گریستم
نوزاد کوچک من
پستان هایم هوای تو را کرده اند!
مرگ شوکا و حکایت های شهربانو + یوخا + مرگ تنها گوساله گوزن نادر شوکای ارسباران در تبریز! + لینک این مطلب در بالاترین + مرگ تنها گوزن شوکا + مرگ تنها گوزن نادر + تنها گوساله موجود گوزن شوکای ارسباران در تبریز مرد .+ خبرگزاری میراث فرهنگی + تابناک + من و ام اس + بلاگنیوز + خبرگزاری البرز + سرزمین جاوید + روزنامه سرمایه + لینک مطلب در پرشین دیگ + 35000000 + جمعیت سبز کاشان + ...
« در حالی که تصور می شد، نسل شوکا از 30 سال پیش در جنگل های ارسباران منقرض شده است، یک رأس از این حیوان که کوچک ترین گوزن زرد ایرانی به حساب می آید، اواخر اردیهبشت ماه توسط یکی از جوانان روستای دارانا در غرب منطقه ی ارسباران پیدا شد.» این جوان که در هفته ی محیط زیست نیز از سوی سازمان مربوط تقدیر شد، « این گوزن را ( که گوساله ی 15 روزه بود و ) مورد حمله ی سگ های گله قرار گرفته بود، نجات داده و به مدت دو هفته با یک بز شیرده تغذیه کرد و بعد آن را تحویل مأموران محیط زیست کلیبر داد.
شنیدم که ظاهراً این حیوان نادر ( به هر دلیل ) همراه با بز شیرده به تبریز منتقل می شود و هفته ی پیش می میرد. انتقال آن از محیط طبیعی خود به تبریز، آن هم در حالی که در منطقه ی ارسباران مناطق حفاظت شده متعددی وجود دارد و امکان مراقبت در مراکزی چون « آینالی » وجود داشت.جای تأمل دارد.
بی اختیار یاد خرس قهوه ای افتادم که دو سال پیش به علت تهدید محیط زیستش در قره داغ و در سرمای زمستان به سوی تبریز روان شد و بالاخره در دانشگاه آزاد تبریز به دام افتاد و عقلا و مسئولانش جمع شدند و « کشتن خرس را » راه چاره یافتند. چندی پیش هم یک عقاب غول پیکر از این منطقه به سوی تبریز رفته و « موجب وحشت اهالی چند محله » !! شده و بالاخره « به دام افتاد.»!!
و آیا ما هنوز به درجه ای از فرهنگ و رشد و توسعه رسیده ایم که رفتار خویش با حیوانات را تعریف کنیم؟ و آیا درخت و حیوان برای ما اهمیت دارند؟ و آیا اصلاً ما برای یکدیگر اهمیت داریم؟!
15 نظرات:
اهری عزیز
هزار بار از کار خوبتان سپاسگزارم. وقتی شعرک شوکا را می نوشتم بغض در گلو داشتم اما با ورود به وبلاگ شما و دیدن شعر و عکس او اشکم درآمد.
خداوند ما انسان ها را به خاطر ظلمی که به طبیعت می کنیم. نبخشاید!
صادق عزیز
وبلاگت خیلی خیلی خیلی دیر باز میشود... تو این وقت کم که ما داریم ...
با اجازه در بلاگ نیوز هم لینک شد.
سلام.وبلاگ قشنگی دارین.متشکرم که مرا مهمان نوشتهاتون کردید...
سلامآقای اهری ممنون ممنون.توی این دنیای آهنی نمی شه توقعی جز این داشت .
توی این دور و زمونه کمند کسایی که به اینجور چیزها اهمیت میدند. من چند ماهی توی سازمان محیط زیست تبریز کاراموز بودم. برای همین دیگه از این جور اتفاقها تعجب نمیکنم!!!
پاینده باشید
آخیییییییی چه نازه. حیف باشه.
راستی اینجا چه خوشگل شده.
میخواستم بنویسم اینجا چه زیبا شده که خبر حیف شدن این آهوی زیبا متاثرم کرد کاش در دیاری بدنیا آمده بود که ارزشش را میدانستند.
سلام .
من تنها عکسی که از این گوزن دیدم تو همین وبلاگ بود که البته نمی دونم عکس واقعی از اون هست یا اینکه یک عکس عمومی و تزئیینی هست .
لطفا اگر امکان داره و عکس واقعی از اون دارین برای ما ارسال کنید .
ممنون
ماهنامه آفتاب آذربایجان
اهری عزیز امروز رقئییب یا رغایب است . روح پدرتان شاد.
نور ایچینده یاتسین .
سلام
واقعا جای تاسفه.
می بخشید می شه توضیح بدید چرا همه ی حیوانات رو به تبریز می برن ؟!!
اونجا چه خبره ؟
درود بر شما. به تلافی لینک هفت شهر، این پست شمارا لینک خواهم داد.
ماجرا اینه که خیلی چیزها بستگی به خیلی چیزها داره! مثلاً اینکه یه بچهی آدم یا یه آهو کجا به دنیا بیاد و سروکارش به کجا بیافته، شرایطاش کاملاً عوض میشه. آخر و عاقبت همهی آدما و حیوونای زبون بسته به خیر!
در مورد این پستتان هم وبگردی کردم هم تفکر
بنظرم یک فرد از یک گونه جانوری قابل تکثیر و ازدیاد نیست و حتی در صورت زنده ماندن بقای نسل یک گونه جانوری را تضمین نمی کند
ولی به هر حال وجود یک نمونه نشانگر وجود آن در حیات وحش است
بنظرم این گوزن مینیاتوری کوچولو اومده بوده اعلام کنه که نسلش منقرض نشده و از مسئولین بخواد که از لیست حذفشون نکنند و بصورت جدی بفکر احیائ نسلش باشند
به هر صورت احساس مسئولیت دوستان جای تقدیر دارد
باسلام وخسته نباشید خدمت آقای اهری
مطالب خوب وآموزنده ای داری
خوشحال میشم لینکم کنی
ممنونم
بای
آن طرف ایمیل زد برای شما
وقتی بر خود رحم نداریم یعنی بقیه هیج
ارسال یک نظر