سوسقون !

حیفم می آید از وبلاگ " آلاشا " که نازنین نویسنده اش نازکانه و خاموشانه گاهی رد پایی میگذارد زیبا و متین از " سیاوش کسرایی " و یا " فریدون مشیری " و " سهراب سپهری " و یا حتا از " الياس اوغلو افنديئف " و ...  ، بعد رنگ حضور کم میکند  و سپس از غیبت صغرا باز میگردد با ترجمه ای بسیار حرفه ای و یا سروده ای بی بدیل که از خود و یا از دیگران  است  و دوباره گم میشود در مه ! "را برایتان معرفی نکنم "

حقیر افتخار آشنایی از نزدیک را با ایشان دارم  . افکارش ستودنیست . و بنظرم اندیشه اش را باید ماورایی دانست . حالا شما چه خیال فرمایید .

وقتی حرف رودررو میزند به خودت اطمینان میدهی که از ته دل است و ریایی در کار نیست . با توجه به اینکه ( این روزها حرف و سخن ِ بی ریا معدوم  است و اینجور آدمها کم پیدایند ) که خود ِ این موضوع مروارید کمیاب زندگیست فعلن .

  داود اهری  دو وبلاگ مجزا دارد ( + ) ( + )  که در قسمت پیوندهایش به همدیگر لینک شده اند . گرچه ترجمه ای را که از ایشان در پایین این مطلب میگذارم  مال هفت ماه پیش است ! اما آخرین ارسالش است . اگر وبلاگش و حرفها و شعرها و ترجمه هایش به مذاقتان خوش آیند بود . دوری در حول و حوش وبلاگهایش بزنید .

 خاموشانه

من در صدف تنها
با دانه ای باران
پیوسته می آمیختم پندار مروارید بودن را
غافل که خاموشانه می خشکد
در پشت دیوار دلم دریا.

سیاوش کسرایی

چئویرمه: ( برگردان - ترجمه )

سوسقون

من بالیق قولاغیندا یالنیز

بیر یاغیش داملاسی ایلا

سوره کلی قاتیردیم میرواری اولماق دوشونجه سینی

غافل کی سوسقونلی قورویور

اوره ییمین دووارینین آرخاسیندا ده نیز. (دنیز)